من مترسکم، ولی می ترسم (فاطمی)

میخی بر دو چوب کوبیده می‌شود و قامت مترسکی شکل می‌گیرد. تکه‌ پارچه‌های کهنه و کثیفی که دور تنش پیچیده می‏شوند، او را تبدیل به موجودی ترسناک می‌کنند که حیوان‌ها و بچه‌ها از او می‌ترسند. کشاورز مترسک را بر دوش می‌گذارد و تا زمین‌های کشاورزی می‌برد و پایش را در زمین محکم می‏کند. قرار است مترسک، ترسناک باشد و حیوان‌های متجاوز را فراری دهد، اما او نمی‌خواهد ترسناک باشد. نمی‌خواهد در زمین ساکن بماند.

اکبرپور، نویسنده‌ی نام‌دار عرصه‌ی ادبیات کودک و نوجوان ایران سعی کرده است با استفاده از این داستان جذاب، قضاوت‌نکردن بر اساس ظاهر را به مخاطبانش القا کند. در سنت ادبی ما معمولاً خوب‌ها زیبا و بدها نازیبا هستند، اما داستان مترسک باور رایج را می‏شکند.

تصویرگر کتاب، مریم طهماسبی، تأثیر روانی رنگ‌ها را به‌خوبی می‌شناسد و با رنگ‌های زنده و شاد، تصویرهایی پویا خلق کرده‏ است. تصویرهایی که به متن جان می‌دهند و قدرت تجسم کودک را بالاتر می‌برند.